Αποποίηση ευθύνης | Αυτό το άρθρο μπορεί να περιέχει συνδέσμους συνεργατών, αυτό σημαίνει ότι χωρίς κόστος για εσάς, ενδέχεται να λάβουμε μια μικρή προμήθεια για αγορές που πληρούν τις προϋποθέσεις.
Λεπτομέρειες έργου:
Τοποθεσία: Plaza Salvador Seguí, περιοχή Raval, Βαρκελώνη, Ισπανία
Τύπος: Πολιτιστικό – Δημόσιο
Αρχιτέκτονες: Mateo Arquitectura – www.mateo-arquitectura.com
Επιφάνεια: 7.515 m2
Συγγραφέας: Josep Lluís Mateo
Πελάτης: ICIC (Catalan Institute of Cultural Industries)
Προϋπολογισμός: 12.000.000 ευρώ
Κατασκευαστική Μηχανική: BOMA, Agustí Obiol
Μηχανικός Εγκαταστάσεων: Grupo JG
Έλεγχος προϋπολογισμού: Τραμ
Πυροπροστασία Francesc Labastida
Κατασκευαστής: Emcofa
Σχετικά με τη φόρμα… Τα ερείπια σηματοδοτούν τη δομή των κτιρίων. Το ρωμαϊκό φόρουμ επισημοποιεί το επίπεδο θεμελίων και αποχετεύσεων.
Στην παλιά πόλη, το κτήριο μου σκοπεύει να εκφραστεί ως καθαρή κατασκευή – χωρίς επένδυση, χωρίς τελειώματα.
Οι γυμνοί τσιμεντένιοι δοκοί-τοιχοί που σχηματίζουν τις προσόψεις είναι πολύ διαφορετικοί, αποδεικνύοντας ότι είναι μέλη της οικογένειας των ερειπωμένων γειτονικών τοίχων, όπου ο σοβάς θρυμματίζεται για να αποκαλύψει την αρχική τους κεντρική μάζα.
Τα φίλτρα αντιπαρατίθενται στον τοίχο. Αυτή η κινηματογραφική μεταφορά δεν είναι απλώς εννοιολογική. είναι πάνω απ‘ όλα φυσική, λογική. Στην παλιά πόλη, με πολύ στενές σχέσεις μεταξύ των κτιρίων, η αλληλεπίδραση πρέπει να διαμεσολαβείται, να φιλτράρεται. Και αυτό υλοποιείται από πληθώρα συσκευών, με αόριστη κινηματογραφική αναφορά.
Σχετικά με τον χώρο… Ο χώρος οργανώνεται γύρω από δύο κινήσεις:
α) Η κάθοδος στο σκοτάδι των κινηματογράφων, με την αντανάκλαση των θεατών (με τη σειρά τους αντανακλώνται, ηθοποιοί που βλέπονται σε μια σειρά από καθρέφτες)
β) Η ανάβαση προς το φως, προς τους χώρους εργασίας.
Δύο αυλές, συνδεδεμένες αλλά όχι συνεχόμενες, συνοδεύουν και κατασκευάζουν την κίνηση. Josep Lluís Mateo
Τόπος και Έργο:
Το νέο κτίριο του κινηματογράφου παρουσιάζει μια πρόσοψη στην Plaça de Salvador Seguí, σε γωνία με το Carrer de Sant Pau. Μαζί με τις υπάρχουσες κατασκευές σχηματίζει το Carrer d’Espalter.
Είναι πολύ κοντά στο μυθικό Carrer de Robador, σε μια περιοχή που, παρά τους μεγάλους καθαρισμούς που συνεχίζονται και την αλλαγή πληθυσμού, εξακολουθεί να είναι μια δημοφιλής, κατοικημένη, καταπιεστικά μεσογειακή/λιμανική γειτονιά.
Η σχέση του με το σκηνικό του λειτουργεί στα ακόλουθα επίπεδα:
Το έργο και η Plaza de Salvador ακολουθούν:
Η πλατεία αντιπροσωπεύει ένα ξέφωτο στην κατοικημένη περιοχή El Raval, η οποία, χάρη σε αυτήν την κατασκευή, προσελκύει νέους χρήστες και φιλοξενεί εκδηλώσεις μεγάλης κλίμακας. Μια βεράντα στο ισόγειο μπορεί να ανοίξει ή να κλείσει ανάλογα με τις λειτουργικές ανάγκες.
Ο κινηματογράφος είναι η συνέχεια της οικοδομικής γραμμής του δρόμου, που συνδυάζεται με το σκηνικό του.
Το έργο και το άμεσο περιβάλλον του: Carrer d’Espalter:
Ο όγκος των κινηματογράφων είναι υπογειωμένος, μειώνοντας έτσι την κλίμακα και την οπτική επίδραση του κτιρίου. Ο δρόμος διευρύνεται λίγο, απομακρύνοντας την κατασκευή από την οικοδομική γραμμή. Το νέο κτίριο μειώνει το τμήμα του ισογείου στους ακραίους τοίχους, γεγονός που κάνει επίσης τον δρόμο ευρύτερο.
Υλικό/Φόρμα:
Το Κινηματοθέατρο επινοήθηκε ως μια μορφή «υπό κατασκευή», ως μάζα και όγκος χωρίς λεπτομέρεια. Ως εκ τούτου, το κύριο υλικό που χρησιμοποιείται είναι σκυρόδεμα—σκληρό και ισχυρό. Για να τονιστεί αυτή η «ημιτελής» εμφάνιση, οι δοκοί εκτείνονται στο εξωτερικό με τα καλώδια τάνυσης τους. Το κτίριο είναι βασικά ένας τοίχος με δοκό που επίσης ελευθερώνει χώρο χωρίς να επιβάλλει την οικιακή παρουσία.
Η σύντομη:
Η σύντομη συγκεντρώνει σε ένα ενιαίο κτίριο λειτουργίες που προηγουμένως στεγάζονταν χωριστά: τη βιβλιοθήκη, το αρχείο και τους δύο κινηματογράφους, μαζί με διοικητικές και άλλες λειτουργίες, όπως η προετοιμασία της δημοσιότητας και της ενημέρωσης. Υπάρχουν επίσης γκαλερί και καφετέρια-μπαρ.
Στο ισόγειο στεγάζεται η υποδοχή και το φουαγιέ προς τους κινηματογράφους, οι κάθετοι άξονες επικοινωνίας, η καφετέρια-μπαρ και οι απαραίτητες συμπληρωματικές υπηρεσίες (εκδοτήριο εισιτηρίων κ.λπ.)
Στον πρώτο όροφο βρίσκονται η βιβλιοθήκη και μια μόνιμη γκαλερί εκθέσεων, και ο δεύτερος και ο τρίτος όροφος στεγάζουν τα γραφεία του ICIC (Καταλανικό Ινστιτούτο Πολιτιστικών Βιομηχανιών). Ο δεύτερος όροφος είναι ένας χώρος ενιαίας διαρρύθμισης που βλέπει στην πλατεία και τον δρόμο, Carrer d’Espalter, με βεράντα με θέα στο Carrer de Sant Josep Oriol. Ο τρίτος όροφος φωτίζεται μερικώς από μια αυλή που γίνεται φεγγίτης στην οροφή του δεύτερου ορόφου.
Στο υπόγειο, κάτω από την προβολή του κτιρίου, βρίσκονται οι δύο όροφοι του αρχείου και της αποθήκευσης, και το τμήμα του υπογείου κάτω από την πλατεία στεγάζει τους δύο κινηματογράφους.
