Το τοπικό στούντιο αρχιτεκτονικής Zeller & Moye χρησιμοποίησε ένα εγκαταλελειμμένο οικόπεδο στην Πόλη του Μεξικού για να δημιουργήσει μια πολυκατοικία που ονομάζεται La Ribera με οκτώ αρχοντικά οργανωμένα γύρω από μια καταπράσινη αυλή.
Το έργο πήρε το όνομά του από τη γειτονιά στην οποία βρίσκεται, ένα τμήμα της Πόλης του Μεξικού που οι αρχιτέκτονες περιγράφουν ως «υποτιμημένο», παρά την εγγύτητά του με το κέντρο της πόλης.
«Το πρόγραμμα υλοποιείται σε ένα τυπικό στενό αλλά βαθύ οικόπεδο στη γειτονιά Santa María La Ribera», είπε η ομάδα.
«Μια παραδοσιακή τυπολογία κατοικιών με απλές σειρές κατοικιών που αντιμετωπίζουν ένα γραμμικό αίθριο στην Πόλη του Μεξικού ερμηνεύεται εκ νέου ως μια νέα πολυκατοικία για νέες οικογένειες», πρόσθεσε το στούντιο.
Ένα υπάρχον κτίριο στο χώρο κατεδαφίστηκε μερικώς, με μόνο την πρόσοψη να παραμένει ανέπαφη. Από το δρόμο, οι νέες και οι παλιές κατασκευές αντιπαρατίθενται.
«Η ιστορική πρόσοψη στέκεται ως ένα τίμιο θραύσμα του παρελθόντος, που τώρα υποστηρίζεται από μια σύγχρονη αντισεισμική κατασκευή», είπε. Zeller & Moye. «Οι δύο προσόψεις, παλιά και νέα, δημιουργούν ένα υβρίδιο που λέει την ιστορία της ιστορίας του τόπου στον περαστικό».
Στο ισόγειο υπάρχει μια πύλη που οδηγεί σε πάρκινγκ που μοιράζονται οι κάτοικοι του κτιρίου. Μια άλλη πόρτα φέρνει τους επισκέπτες σε μια μικρή σκάλα και σε μια αυλή πυκνή με πράσινο.
Κάθε μονάδα έχει την μπροστινή της πόρτα που ανοίγει σε αυτόν τον κοινόχρηστο εξωτερικό χώρο. Τα συμπαγή διαμερίσματα εκτείνονται σε τρεις ορόφους, ανεβάζοντας το συνολικό ύψος του κτιρίου σε τέσσερις ορόφους.
«Με ένα σαλόνι που περιλαμβάνει ανοιχτή κουζίνα στο ισόγειο, κάθε διαμέρισμα γίνεται σταδιακά πιο ιδιωτικό με κάθε επιπλέον όροφο», εξήγησε η Zeller & Moye.
Η διάταξη των διαμερισμάτων περιλαμβάνει μια ανοιχτή κουζίνα, ένα σαλόνι και τραπεζαρία στο ισόγειο, ένα παιδικό υπνοδωμάτιο στο μεσαίο επίπεδο και ένα μεγαλύτερο υπνοδωμάτιο στον επάνω όροφο.
Η ταράτσα είναι προσβάσιμη μέσα από κάθε μονάδα και παρέχει στους κατοίκους θέα στις γύρω κορυφές δέντρων και κτίρια. Οι σκάλες, οι οποίες είναι κατασκευασμένες από διπλωμένες μεταλλικές πλάκες και στηρίζονται σε χαλύβδινα καλώδια, φωτίζονται από φεγγίτες.
Η Zeller & Moye επέλεξε απλά, ανθεκτικά φινιρίσματα για το εσωτερικό και το εξωτερικό του κτιρίου. Το δομικό υλικό είναι σκυρόδεμα, το οποίο γυαλίστηκε στην πρόσοψη για να αποκτήσει ένα πιο λείο φινίρισμα και να αποκαλύψει τα αδρανή που χρησιμοποιήθηκαν στο μείγμα.
Στο εσωτερικό, οι μπλοκ τοίχοι που χωρίζουν τις μονάδες ήταν βαμμένοι λευκοί.
«Το μοτίβο των οικοπέδων παραμένει εμφανές στο εσωτερικό των διαμερισμάτων», δήλωσε η Zeller & Moye.
Τα δάπεδα Terrazzo φέρνουν λίγο χρώμα στο χώρο και χρησιμοποιήθηκαν τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά για να δημιουργήσουν μια συνεχή επιφάνεια.
«Τα πλακάκια Terrazzo με τοπικές μαρμάρινες πέτρες, που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά στις αίθουσες της αγοράς, παρέχουν ένα δάπεδο που διατηρεί το εσωτερικό δροσερό και έχει χαμηλή συντήρηση», εξήγησαν οι αρχιτέκτονες.
Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες, αυτά τα υλικά βοηθούν επίσης να διατηρηθεί το κτίριο δροσερό κατά τα ζεστά καλοκαίρια του Μεξικού.
Τα ανοιχτά χρώματα προορίζονται να αντανακλούν το άμεσο ηλιακό φως, ενώ η θερμική μάζα του σκυροδέματος και της πέτρας παρέχει ένα ρυθμιστικό μεταξύ της θερμότητας του περιβάλλοντος και των σκιασμένων εσωτερικών χώρων.
Η Zeller & Moye διευθύνεται από τους αρχιτέκτονες Christoph Zeller και Ingrid Moye. Η εταιρεία διαθέτει επίσης γραφεία στο Βερολίνο. Άλλα έργα που ολοκληρώθηκαν από το στούντιο περιλαμβάνουν ένα ξύλινο σπίτι σε ένα γερμανικό δάσος και ένα αρθρωτό σχέδιο στέγασης που θα μπορούσε να επεκταθεί με βάση τις ανάγκες των διαφορετικών χρηστών.
Η φωτογράφιση είναι από Σέρχιο Λόπεζ.
Πιστώσεις έργου:
Διευθυντές: Christoph Zeller, Ingrid Moye
Ομάδα: Sohum Bagaria, Giovanna Conversano, Hussein Eryigit, Alexander James, Marion Kohler, Omar G. Munoz, Eduardo Palomino
Δομική Μηχανική: Ρικάρντο Καμάτσο
Ευρωβουλευτής μηχανικής: Κατασκευή Dimarq
Εργολάβος: Κατασκευή DIYC
Πελάτης: Προγραμματιστής Welt
