Καθώς η πρώτη προβλήτα Pine Avenue πλησίαζε στο τέλος της, ήταν σαφές ότι το Long Beach, ένα δημοφιλές πλέον παραθαλάσσιο θέρετρο και γρήγορα αναπτυσσόμενη πόλη, θα χρειαζόταν μια νέα προβλήτα. Συγκροτήθηκε επιτροπή για να εξετάσει τις τελευταίες μεθόδους κατασκευής. Πρότεινε μια κατασκευή με δύο καταστρώματα με κόστος 100.000 $ και τον Νοέμβριο του 1903 οι ψηφοφόροι ενέκριναν μια έκδοση ομολόγων για μια νέα προβλήτα. Κατά ειρωνικό τρόπο, τα 40ετή ομόλογα δεν θα εξοφλούνταν μέχρι το 1943, σχεδόν μια δεκαετία αφότου η προβλήτα είχε δει το τέλος της.
Ένα χρόνο αργότερα, το 1904, κατασκευάστηκε μια νέα προβλήτα από χάλυβα και σκυρόδεμα, μήκους 1.800 ποδιών, διώροφο. Σωροί από διογκωμένο μέταλλο τοποθετήθηκαν στη θέση τους σε ομάδες των τριών και εγκλωβίστηκαν σε σκυρόδεμα. Στην ακτή χτίστηκε ένα όμορφο περίπτερο και από το δρόμο μέχρι το περίπτερο το πλάτος της προβλήτας ήταν σαράντα πόδια. Τα επόμενα 1.000 πόδια είδαν πλάτος τριάντα δύο πόδια και τα τελευταία 300 πόδια της προβλήτας είδαν πλάτος 100 ποδιών. Στο τέλος, η προβλήτα καθόταν σε νερό βάθους τριάντα δύο ποδιών (με το κάτω κατάστρωμα περίπου 12 πόδια 8 ίντσες πάνω από το επίπεδο της υψηλής παλίρροιας).
Ωστόσο, στις 5 Σεπτεμβρίου 1904, πριν καν ολοκληρωθεί η αρχική κατασκευή, έφτασε μια τεράστια καταιγίδα. Κύματα ύψους 20 ποδιών επιτέθηκαν στη νέα προβλήτα και προκάλεσαν ζημιές περίπου 6.000 $. Η καταιγίδα μπορεί να ήταν προάγγελος για τα επόμενα πράγματα, αλλά η προβλήτα είχε αντέξει στην επίθεση
Η προβλήτα, που ονομαζόταν σε διάφορες στιγμές Long Beach Municipal Pier, New Pine Avenue Pier και Long Beach Pleasure Pier, υποσχέθηκε να είναι διασκεδαστική. Σχεδιάστηκε ένας περίπατος για όσους αναζητούσαν ευχαρίστηση, καθώς και μέρη προσγείωσης για πλοία και σκάφη αναψυχής, το περίφημο Sun Parlor κατασκευάστηκε στο τέλος της προβλήτας και οι πρώτες φωτογραφίες δείχνουν ψαράδες να μπλοκάρουν τις ράγες του χαμηλότερου επιπέδου με τους μακριούς πόλους από μπαμπού. Ο κατάλογος της πόλης διακήρυξε με περηφάνια: «Το κύριο ενδιαφέρον για τον τουρίστα και τον επισκέπτη είναι η ευκαιρία που προσφέρει για έναν ασυναγώνιστο θαλάσσιο χώρο περιπάτου πάνω από τους βρυχηθμούς και έξω από την υπερχείλιση του ωκεανού για 1.800 πόδια».
Η προβλήτα άνοιξε επίσημα στις 12 Νοεμβρίου 1904 με τον εορτασμό της «Ημέρας της προβλήτας» με τις συνηθισμένες γιορτές. Ο Κυβερνήτης της Καλιφόρνια Τζορτζ Πάρντι έδωσε την κύρια ομιλία, αλλά μαζί του ήταν ο Γερουσιαστής Τζορτζ Πέρκινς, ο Γερουσιαστής Τζέιμς ΜακΛάτσιαν, ο Δήμαρχος Γιουτζίν Λάχι, ο πρώην δήμαρχος Στίβεν Τάουνσεντ και αξιωματούχοι από τη Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο, το Μεξικό και τον Ισημερινό. Στον κυβερνήτη Pardee δόθηκε το κλειδί για τις πύλες της προβλήτας από τη Miss Ella Wilson, Queen of the Sea, ενώ οι κανονιοφόροι του Πολεμικού Ναυτικού Manning και McCulloch χαιρέτησαν τους εορτασμούς. Ακολούθησαν αγώνες γιοτ και τεράστιο μπάρμπεκιου. Ένα τραπέζι μήκους 1200 ποδιών (κάποιων ειδών) κατασκευάστηκε στο κάτω κατάστρωμα του περιπτέρου όπου ψήθηκαν 10.000 λίβρες κρέας για να ταΐσει το αναμενόμενο «πλήθος». Τα πυροτεχνήματα έκλεισαν τη γιορτή.
Το ψάρεμα αποδείχτηκε γρήγορα μια αγαπημένη δραστηριότητα και καθημερινά οι ψαράδες με τα «στυλάκια» τους θα επένδυαν την προβλήτα. Αν και τα πιο συνηθισμένα ψάρια στην περιοχή ήταν τα κανονικά αλιεύματα, κάθε τόσο εμφανιζόταν κάτι περίεργο.
Άγνωστο Ψάρι — Μια queer και άγνωστη ποικιλία ψαριών αλιεύτηκε από την προβλήτα από έναν Ανατολικό τουρίστα σήμερα το πρωί. Είχε μήκος τέσσερα πόδια και ζύγιζε δεκαέξι κιλά. Είχε σώμα τόνου και κεφάλι μακρόστενο, αλλά κατά μήκος του πίσω πτερυγίου και της ουράς υπάρχει μια λεπτή κίτρινη ράβδος, ενώ τα κάτω πτερύγια έχουν κίτρινο άκρο. Κανείς από τους ντόπιους ψαράδες δεν μπορεί να το αναγνωρίσει. —Los Angeles Times31 Δεκεμβρίου 1904
Μια μεγάλη διαδρομή 5 και 6 λιβρών άλμπακορ στην προβλήτα του Λονγκ Μπιτς κράτησε τα χειροκίνητα σκάφη απασχολημένα σε εκείνο το σημείο και μετέτρεψε το εξωτερικό άκρο της προβλήτας σε χωματόδρομους, κυριολεκτικά ολισθηρούς από την καταιγίδα των ψαριών. Αυτοί οι μικροί μακρόστενοι συχνά πλησιάζουν στην ακτή, αλλά είναι ελάχιστα χρήσιμοι εκτός από το άγκιστρο, όπως όλη η φυλή των σκουμπριών, δίνουν τρομερή μάχη και δίνουν στον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το καλάμι. —Los Angeles Times28 Φεβρουαρίου 1905
Σήμερα είναι παράνομο να σώζεις έναν αστακό πιασμένο σε αγκίστρι, αλλά ήταν πολύ διαφορετικό στις πρώτες μέρες.
This Crawfish A Grand-Dad — Κοκκινοσακάκι μαμούθ τραβηγμένο στο Long Beach — Τεράστιο δείγμα λαμβάνεται από τον βετεράνο ψαρά με πετονιά από την προβλήτα — Λονγκ Μπιτς, 7 Ιουλίου. — Ο Frank Deffley, ένας βετεράνος ψαράς που έχει ένα στάβλο κάτω από την προβλήτα, ενώ κουβαλούσε σε μια γραμμή χθες το βράδυ, σκέφτηκε για μερικές στιγμές ότι σήκωνε την κοίτη του ωκεανού, αλλά όταν ο γάντζος έφτασε κοντά στην επιφάνεια του νερού, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν ένα χταπόδι και άρχισε να σκέφτεται πώς θα μπορούσε να αφήσει να φύγει χωρίς να κόψει την πετονιά, γιατί δεν είχε καμία επιθυμία για μια συνάντηση με ένα ψάρι διάβολο.
Ευτυχώς δεν ήταν, αλλά το τέρας είναι αναμφίβολα ο πατριάρχης και ο προπάππος όλων των αστακών. Προσγειώθηκε με ασφάλεια και γέμισε μια μπανιέρα από μισό βαρέλι. Από την ουρά μέχρι το κεφάλι είναι τριάντα ίντσες, με σώμα είκοσι τέσσερις ίντσες σε περιφέρεια. Τα κύρια αισθητήρια έχουν μήκος πάνω από δεκαοκτώ ίντσες το καθένα και τα πόδια, από τα οποία λείπουν τα νύχια, έχουν μήκος πάνω από ένα πόδι. Το βάρος του είναι δεκαοκτώ κιλά και η ηλικία του προβληματική, αλλά οι ψαράδες που παρατηρούν καθόλου αστακούς, στάδια το θεωρούν τουλάχιστον δεκαπέντε ετών. Το τέρας παρουσιάστηκε στο ενυδρείο όπου εκτίθεται. —Los Angeles Times8 Ιουλίου 1905
Με τα χρόνια ο δημοτικός προβλήτας έμελλε να υποστεί τη ζημιά που είναι κοινή σε όλους τους προβλήτες. Σχεδόν εξίσου συχνές είναι οι ζημιές σε κτίρια που είναι χτισμένα ή προσαρτημένα σε προβλήτες. Το 1905 καταστράφηκε από πυρκαγιά το σχεδόν νέο Περίπτερο στο άκρο της προβλήτας, που μετά τις κανονικές ζημιές από τα κύματα και τον άνεμο, ήταν συχνά η κύρια αιτία ζημιών στις πρώτες προβλήτες. Αργότερα το ίδιο έτος χτίστηκε ένα νέο Δημοτικό Αμφιθέατρο στον ίδιο χώρο, ένα αμφιθέατρο που λιγότερο από μια δεκαετία αργότερα θα ήταν το σκηνικό μιας από τις μεγαλύτερες καταστροφές του Λονγκ Μπιτς.
Η κοινή ονομασία για το γιγάντιο λαβράκι εκείνη την εποχή ήταν jewfish, ένα όνομα υποτιμητικό στη φύση. Μέχρι τη δεκαετία του 1930, η ονομασία μαύρο λαβράκι χρησιμοποιήθηκε πιο συχνά, αλλά θα άλλαζε επίσης, καθώς το μαύρο λαβράκι είναι ένα κοινό ψάρι της Ανατολικής Ακτής. Σήμερα σχεδόν πάντα αποκαλείται απλά το γιγάντιο λαβράκι.
Το μεγαλύτερο ψάρι της εποχής που αλιεύτηκε στο Long Beach — Λονγκ Μπιτς, 25 Δεκεμβρίου.—Το μεγαλύτερο Εβρόψαρο της σεζόν, που ζύγιζε 255 κιλά, αγκιστρώθηκε από την προβλήτα εδώ σήμερα και, σύμφωνα με τον τυχερό ψαρά, Ρότσεστερ Σαντούσκι, ο οποίος ήρθε πρόσφατα σε αυτή την πόλη από τη Ριλόλα της Ιρλανδίας, ήταν το πρώτο ψάρι που έπιασε ποτέ. Ένα μεγάλο πλήθος βρισκόταν στην εξωτερική προβλήτα την ώρα που πιάστηκε το μεγάλο ψάρι και απολάμβανε απίστευτα το θέαμα που πρόσφερε στις τρελές προσπάθειές του να ξεφύγει. Ο Εντ Φόρεστ βγήκε με ένα σκιφ και έφερε το πλάσμα στην προσγείωση. Το ψάρι ήταν αρματωμένο στην ψαραγορά του Will Graves. Είχε μήκος έξι πόδια. —Los Angeles Herald26 Δεκεμβρίου 1906
Αν και η προβλήτα ήταν ακόμα αρκετά νέα, μόλις δύο ετών, σύντομα σημειώθηκαν σοβαρά ελαττώματα, ελαττώματα που θα ταλαιπωρούσαν την προβλήτα και θα χρειάζονταν προσοχή και δαπανηρή επισκευή με την πάροδο των ετών.
Τσιμέντο μαλακό στην προβλήτα — Λονγκ Μπιτς, 7 Φεβρουαρίου.—Όταν κατασκευάστηκε η προβλήτα των 100.000 δολαρίων της πόλης πριν από τρία χρόνια, οι άσχημες φήμες που κυκλοφορούσαν για τον δήμο είχαν «δουλέψει» άσχημα, αλλά δεν παρουσιάστηκαν ποτέ απόλυτες αποδείξεις… Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, δημιουργήθηκαν συνθήκες που είναι δύσκολο να εξηγηθεί. Πριν από ένα χρόνο έγιναν βυθομετρήσεις, με αποτέλεσμα να ανακαλυφθεί ότι η άμμος γύρω από τα κιβώτια είχε ξεβραστεί σε βάθος έξι ή οκτώ ποδιών, και αμέσως μετά μια καταιγίδα παρέσυρε αρκετούς από τους πασσάλους των φτερών και τρία κιβώτια. Η έρευνα έδειξε ότι κάποιοι από τους πασσάλους των φτερών είχαν οδηγηθεί, αλλά λίγα μέτρα.
Οι Καταπιστευματοδόχοι ανέλαβαν άμεση δράση και οι άνθρωποι ψήφισαν ομόλογα 36.000 δολαρίων για rep[αέραταοποίαπεριελάμβανανγέμισματουπυθμέναγύρωαπότακιβώτιαμετέσσεραπόδιαβράχουΩςπροσωρινόσκόπιμοτακιβώτιαήτανόλασιδερωμένακαιδεμέναμεταξύτουςμεξύλακαιταινίεςαπόχάλυβακάνονταςταυποστρώματατηςπροβλήταςένασυμπαγέςκομμάτισκελετού…[airswhichincludedfillinginofthebottomaroundthecaissonswithfourfeetofrockAsatemporaryexpedientthecaissonswereallbracedandboundtogetherwithtimbersandbandsofsteelmakingtheunderpinningsofthewharfonesolidpieceofframework…
Προέκυψε ένα νέο και πιο σοβαρό ελάττωμα. Ο Wharfinger Beattge παρακολουθεί συνεχώς όχι μόνο πάνω από την προβλήτα, αλλά και κάτω από αυτήν. Χθες έκανε την εκπληκτική ανακάλυψη ότι τα ξυλόγλυπτα γύρω από ένα από τα κιβώτια είχαν σαπίσει και ότι το τσιμέντο μέσα ήταν στεγνό και στο σκληρό είχε διαλύσει σαν τόση κιμωλία. Ειδοποίησε αμέσως το Συμβούλιο Δημοσίων Έργων και θα ληφθούν άμεσα μέτρα για την αποκατάσταση των ζημιών.
Το σφάλμα αποδίδεται σε ατελή εργασία και ότι το τσιμέντο δεν αναμείχθηκε σωστά. Όταν βυθίστηκαν τα κιβώτια, έγινε παράπονο ότι η κατασκευαστική εταιρεία επέτρεψε να παραμείνει πολύ νερό στον πάτο των κιβωτίων, με αποτέλεσμα να εξασθενήσει το τσιμέντο, ώστε να μην στερεοποιηθεί, αλλά να στεγνώσει χωρίς να υπάρχει ζωή σε αυτό. —Los Angeles Times, 8 Φεβρουαρίου 1907
Stingaree ή Sting ray ήταν οι κοινές ονομασίες που δόθηκαν στις ακτίνες νυχτερίδας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Οι ακτίνες νυχτερίδας, που επίσης δίνουν το παρατσούκλι mud marlin, μπορούν να φτάσουν σχεδόν τα 200 κιλά σε μέγεθος και να κάνουν μια τρομερή μάχη.
Ο ψαράς του Λονγκ Μπιτς κερδίζει το ρεκόρ τσιγγούνης — Λονγκ Μπιτς, 1 Ιουνίου. — Ο Γουίλιαμ Κρόουντερ, ένας ψαράς του Γουέστ Λονγκ Μπιτς, έπιασε σήμερα ένα τσιγκούνι που έσπασε ρεκόρ, που ζύγιζε 110 κιλά και είχε διάμετρο 4,5 πόδια στην πλάτη. Το τσίμπημα είχε μήκος πέντε ίντσες. Αυτό το τέρας πηγαίνει μπροστά από το τσιμπημένο που πιάστηκε στην τοπική προβλήτα την Τετάρτη και το οποίο χαιρετίστηκε ως το μεγαλύτερο της σεζόν. Αυτός ζύγιζε εξήντα κιλά. —Los Angeles Herald2 Ιουνίου 1907
Ένας μεγάλος Iowan και ένας καρχαρίας με φτυάρι, ο πρώην που ψάρευε στον ωκεανό για πρώτη φορά και αργότερα έκανε έναν απεγνωσμένο αγώνα για να ξεφύγει, διασκέδασαν σήμερα ξαπλώστρες στην προβλήτα. Ο Αϊόουαν χτυπήθηκε αλύπητα μέχρι να τσακωθεί τρελός, αλλά πήρε το βραβείο του αφού απελπιστικά είχε μπλέξει είκοσι πέντε πετονιές στους αγώνες του. —Los Angeles Times4 Αυγούστου 1907
Θαλασσινή πέστροφα; Αυτό ήταν το κοινό όνομα για το μικρό λευκό λαβράκι εκείνη την εποχή, αν και το όνομα χρησιμοποιήθηκε συχνά και σε μεγαλύτερα ψάρια.
Λονγκ Μπιτς, 21 Σεπτεμβρίου.— Σχεδόν 100 θαλάσσιες πέστροφες πιάστηκαν στην εξωτερική προβλήτα σήμερα, προκαλώντας ασυνήθιστο ενθουσιασμό στους Waltons που βρίσκονται στην άκρη της προβλήτας.—Los Angeles Herald, 22 Σεπτεμβρίου 1907
Μπορεί να συμβούν και ατυχήματα! Τον Νοέμβριο του 1907, μια βάρκα που προσγειώθηκε κατέρρευσε στο τέλος της προβλήτας που χτύπησε έξι άνδρες στο νερό. Τον Δεκέμβριο μήνυσαν την πόλη για το καθαρό ποσό των 5.516,50 δολαρίων. Σήμερα ένα παρόμοιο κοστούμι θα ήταν πιθανότατα δεκαπλάσιο αυτού του ποσού — τουλάχιστον.
Εβραίο τέρας που πιάστηκε κοντά στην προβλήτα Long Beach — Ο γίγαντας ζυγίζει 350 κιλά και θεωρείται ότι είναι αυτός που πρόσφατα ρυμούλκησε τους ανθρώπους στη θάλασσα — Λονγκ Μπιτς, 13 Ιανουαρίου.—Στο στομάχι ενός εβραϊκού ψαριού 350 λιβρών που πιάστηκε από τον Κλάρενς Όουεν κοντά στην προβλήτα, βρέθηκαν τρεις αστακοί, βάρους 1, 2 και 2,5 κιλών αντίστοιχα. Οι αστακοί είχαν προφανώς καταπιεί αλλά λίγο πριν. Οι οβίδες τους δεν είχαν καν ραγίσει. Στο στόμα του τέρατος βρέθηκαν πολλά αγκίστρια και πιστεύεται ότι ήταν αυτό το Εβρόψαρο, και όχι μια φάλαινα, που ρυμούλκησε τον Τζέιμς Χάρβεϊ και τον Φρανκ Πάσχαλ τρία μίλια στη θάλασσα στο σκιφ τους πριν από μια εβδομάδα, όταν πήγαν να εξετάσουν καθορισμένη γραμμή. Περίπου είκοσι πέντε αγκίστρια κόπηκαν από τη γραμμή τους. —Los Angeles Herald14 Ιανουαρίου 1908
Το πρόβλημα με τα τσιμεντένια κιβώτια της προβλήτας επισημάνθηκε από μια νέα έκθεση τον Φεβρουάριο του 1908. Είπε μετά από διαβούλευση και επιθεώρηση από ειδικούς, ότι (1) οι αρχικές προδιαγραφές για το σκυρόδεμα ήταν ατελείς ΚΑΙ (2) ότι οι εργολάβοι δεν είχαν καν ακολουθήσει αυτές Προδιαγραφές. Πολλά κιβώτια είχαν πλέον κοπεί περισσότερο από το μισό και τρία είχαν εξαφανιστεί εντελώς. Υπολογίστηκε ότι θα χρειαζόταν 50.000 δολάρια για να παραμείνει η προβλήτα αξιόπλοη. Θα προταθούν πολλά διαφορετικά σχέδια.
Το 1908, όταν οι τηλεοράσεις δεν είχαν εφευρεθεί και οι ταινίες ήταν στα σπάργανα, η άφιξη ενός στόλου σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού, του Στόλου του Ατλαντικού ή του Στόλου του Ειρηνικού, ήταν μια μεγάλη περίσταση όπως φαίνεται στα ακόλουθα:
Εορταστική επίδειξη που θα γίνει στο Long Beach — Λονγκ Μπιτς, 8 Απριλίου.—Την ώρα της επίσκεψης του στόλου του Ατλαντικού σε αυτά τα νερά, το πάνω κατάστρωμα της προβλήτας αναψυχής θα παρουσιάσει μια όμορφη σκηνή. Σε όλο το πάνω κατάστρωμα θα τεντωθούν σειρές μετά από σειρά από σημαιάκια και σημαίες., ενώ οι καμάρες του κάτω καταστρώματος θα καλύπτονται με κλαδιά φοίνικα τόσο αποτελεσματικά που κανένα από τα ξύλα δεν θα είναι ορατό. Τα φώτα πυρακτώσεως στο κάτω κατάστρωμα θα είναι εγκλωβισμένα σε κόκκινα ιαπωνικά φανάρια. Οι βάσεις των τηλεφωνικών στύλων κατά μήκος της λεωφόρου Pine θα είναι επίσης καλυμμένες με φύλλα φοίνικα και πάνω από το δρόμο θα κυματίζουν εκατοντάδες χορδές από σημαιάκια. Ένας τόνος κόκκινης φωτιάς θα καεί κατά μήκος της παραλίας και μπλόφα και μια ηλεκτρική πινακίδα καλωσορίσματος, με γράμματα έξι πόδια ψηλά, θα στηθεί στην ξαπλώστρα. —Los Angeles Herald9 Απριλίου 1908
